In Memoriam Ernst Olaf Toorens

Afgelopen september werd Ernst 94. Bert van Essen , een van onze leden, ging bij hem langs voor zijn verjaardag. Vanwege het prachtige weer en corona vierden zij zijn verjaardag in de voortuin. Het eerste wat Ernst zei toen hij Bert zag was was dat hij meer dan 90 kaarten had gekregen van leden van de Kust Zeil Vereniging Scheveningen. Zelfs van leden die hij niet kende. De club had iedereen gevraagd een kaartje te sturen. Marianne zat in het complot. Ernst was blij, ontroerd en genoot van de aandacht.

Die blijdschap was terecht. Dankzij zijn grote inspanningen konden we een paar jaar geleden het 50 jarig jubileum van de KZVS vieren. Bij de viering stond Ernst  tevreden naast burgemeester van Aartsen op de Roef. Slechts enkelen van de aanwezigen waren er in het begin bij. In 1965 besloot Ernst in een daad van burgerlijke ongehoorzaamheid met zijn Vaurien op het strand aan land te gaan. Aangezien dat verboden was kwam hem dat op een boete te staan. Hiermee was wel het zaadje voor de KZVS geplant voor wat wij nu nog steeds de mooiste branding zeilclub van de Nederlandse kust vinden.

Ernst ontmoette bij de gemeente Friso de Iongh, stadsarchitect van Den Haag en ook enthousiast zeiler. Zij konden het goed met elkaar vinden en zijn samen aan de slag gegaan om iedereen, met name veel lokale overheidsinstanties, te overtuigen van hun plan. Op 21 februari 1966 richtten zij de KZVS op. Bij de eerste openbare vergadering op 5 maart van dat jaar waren er al 100 belangstellenden. Ernst en Friso hadden allerlei attributen uitgestald, zoals een zodiac, een Volvo Penta motor en een stormbal van de firma Vrolijk . Wethouder Dankelman werd gevraagd als beschermheer. De titel die nu wordt gedragen door de Commissaris van de Koning Jaap Smit. Op 30 maart ’66 lukt het Ernst en het bestuur om een vergunning van Burgemeester & Wethouders van Den Haag te krijgen voor het afvaren vanaf en landen op het strand. De nieuwe Kust Zeil Vereniging Scheveningen kreeg een klein stukje strand aan de noordkant van de boulevard. Met wat prikkeldraad, gekregen betonnen paaltjes, gratis hout, strandscheppen, vlaggen en 2 badkoetsjes ging de KZVS van start.

Ernst had 2 boten. De vaurien Rakker en Rakkertje voor zijn zoon Olaf. Het waren nog houten schepen dus Ernst was zeer serieus in het afspoelen met zoetwater na het zeilen. Ernst vond ook dat er eerst gewerkt moest  worden voordat men ging zeilen en als je gewerkt had aan de Roef hield hij de uren strak bij en publiceerde hij die staatjes (netjes) in het clubblad.

Ernst was ook een verhalen verteller. Zo was er het voorval dat hij zeilend met de 3 kleur in top een schip van de Koninklijke Marine tegenkwam en zijn vlag streek als groet. Zo hoort dat binnen de nautische etiquette zei Ernst dan en de matrozen hadden zich naar het dek gehaast om hem op hun beurt te begroeten. Niemand weet of het waar was maar het is zo vaak verteld dat het in onze geheugens gegrift staat. Zo ook het verhaal van de landing van de Prins van Oranje onder de regie van Ernst. Ik heb het verhaal wel een keer of 5 gehoord. Ernst liet het niet toe dat het ingekort werd. Alle details waren belangrijk. Beelden van dit huzarenstukje zijn nog op youtube terug te zien.

Ernst’ laatste wapenfeit was de doop van onze nieuwe reddingsboot. Ik had Ernst gevraagd of hij de boot Rietje, naar zijn overleden vrouw zou willen dopen. Ernst was zeer ontroerd en maakte er een heel theaterstuk van. Koningin Maxima, want een vrouw moest volgens de traditie de boot dopen voor een behouden vaart, was gevraagd,  maar kon uiteindelijk niet. Blandine Six heeft uiteindelijk na een door Ernst geënsceneerde trouwscene  de champagne over het rubber gegoten. Kortom een evenement wat weer zo in de rijke club geschiedenis bijgeschreven kan worden.

De laatste jaren zag ik hem af en toe nog op de Roef. Rustig in een stoel tussen de grijze helden en tevreden dat het zo goed ging met de club. Veel nieuwe leden en gezelligheid op een uitgebreide Roef. Tot het einde zat hij trouw op de voorste rij bij de algemene leden vergadering. Bij de laatste stemming onthield hij zich van stemming. Ik denk dat hij het los wilde laten en op de volgende generatie vertrouwde om dit op te pakken.

Ernst zal in zijn verhalen voortleven op onze club. Wij wensen hem een behouden vaart!

Willem Offerhaus

VZ KZVS

Den Haag , 22 maart 2021